girl-with-the-ring

Prolog

Stany Zjednoczone, to duży kraj... Myślałam, że nie będę w stanie się tutaj odnaleźć. Dziewiętnaście lat, tyle dokładnie miałam, gdy musiałam się wyprowadzić z domu. To właśnie tyle lat miałam, gdy wychodziłam za mąż, za mężczyznę, którego kochałam ponad życie. Sprawił, iż chociaż po części zapomniałam wzrok swojego ukochanego ojca, który nie popierał mojej decyzji, o tak szybkim za mąż pójściu. Jednak wiedziałam, że rodzice nie będę tym zachwyceni. Matka , która całą swoją miłość przelała na mojego brata, zagroziła nawet swoją nieobecnością na weselu. Mimo wszystko, na moim serdecznym palcu zalśniła złota obrączka, a ja zapatrzona byłam w czekoladowe tęczówki mężczyzny, który jak się później okazało, uwierzył innym, nie mi. Nienawidzę swojego brata,wiecie? To właśnie on,za namową matki rozwalił mój związek. To jemu uwierzył Michał, gdy zarzucano mi zdradę. Nic takiego się nie wydarzyło, i mam teraz wrażenie, że , i Bąkiewicz doskonale o tym wie. Dziś jednak jest już za późno. Mam dwadzieścia cztery lata, i... narzeczonego. Teraz jednak, chyba pora wrócić do Polski, i zakończyć swoje małżeństwo, o którym Jake jeszcze nie wie. Liczę na to, iż załatwię tą sprawę szybko, i wrócę do swojego panieńskiego nazwiska. Sara Bąkiewicz, to przeszłość. Sara Winiarska , to też przeszłość, ale to właśnie tak przedstawiłam się swojemu chłopakowi. Wstaję ze swojego miejsca, w samolocie,i czuję dziwny skurcz w okolicach brzucha. Tak, pora zmierzyć się z przeszłością, i jak najszybciej wrócić do Nowego Jorku. Widząc uśmiechniętą Dagmarę, a obok niej swojego chrześniaka, wiem, że to jedyne dobre, co mnie tutaj czeka.
-Ciociu! Zostaniesz , już na zawsze?  - pyta mały Winiarski, mocno się do mnie przytulając.
-Zobaczymy Oli, zobaczymy... - odpowiadam, spoglądając niepewnie w kierunku żony mojego brata.
-Tęskniłam... - mówi , ściskając mnie mocno, a ja dostrzegam w jej oczach łzy. To dziwne, ale jest mi bliższa, niż Michał....


Mam tylko nadzieję, że nie podjęłam tej decyzji zbyt pochopnie. Obiecuję Wam jednak, że zrobię wszystko, by również pojawił się tutaj epilog. Co do systematyczności dodawanych rozdziałów, będzie różnie.Mam też nadzieję, że nikt się nie zrazi po tym prologu, ale nie łatwo jest zaczynać. W 'menu' znajduję się także zakładka ' informowani '. Tylko osoby na tej liście będę informować o nowych rozdziałach.

Ps. Wiecie, że znalazłam talent Polskiej siatkówki ? Nie ma się co martwić, Maciek Muzaj to nasza przyszłość w ataku :)

Pozdrawiam, 
pyska.